Historia Zakładu Katastru i Gospodarki Nieruchomościami

Główne osiągnięcia Katedry z tego okresu to opracowanie Mapy użycia ziemi (1949 r.), systematyka użytków gruntowych oraz opracowanie zasad projektowania  dróg na obszarach rolniczych (1954 – 1955). Publikacje z tego okresu to dwa podręczniki autorstwa W. Fedorowskiego  – „Miernictwo” (1951 r.) oraz „Zastosowanie miernictwa w gospodarce rolnej” (1954 r.)

Katedra liczyła 6 pracowników, którymi byli: mgr inż. S. Trautsolt, mgr inż. W. Pruszczyk, mgr inż. Z. Żurawski, mgr inż. W. Fedorowski, mgr inż. B. Szmielew oraz mgr inż. Z. Szczęsna.

Lata 1957 - 1970

Katedra Geodezyjnego Urządzani Terenów Rolnych i Leśnych, której kierownikiem był prof. nzw. mgr inż. M. Frelek (1901-1985)powiększyła skład osobowy do  9 osób o dr inż. H. Dunaja, mgr inż. E. Oszmiańskiego, mgr inż. W. Kunacha,, mgr inż. J. Pacewicza oraz  mgr inż. Cz. Dmowską – Grabowiec.

Kierownik Katedry prof. nzw. mgr inż. M. Frelek w latach 1956 – 1961 pełnił funkcje Prodziekana Wydziału, a w latach 1949 – 1960 był redaktorem miesięcznika naukowo-technicznego „Przegląd Geodezyjny”. W roku 1962 powstała Instrukcja Techniczna  o wykonywaniu robót geodezyjnych związanych z pracami urządzeniowo-rolnymi i ewidencją gruntów na obszarach gromad, osiedli i miast nie stanowiących powiatów. Instrukcję tę opracował mgr. inż. W. Fedorowski przy współudziale innych pracowników Departamentu Urządzeń Rolnych ówczesnego Ministerstwa rolnictwa. Było to dwutomowe dzieło stanowiące podstawę prowadzonych na obszarze kraju prac geodezyjnych związanych głównie z zakładaniem ewidencji gruntów.

Lata 1971 – 1983

Katedra Geodezyjnego Urządzani Terenów Rolnych i Leśnych w ramach reorganizacji struktury Wydziału Geodezji i Kartografii przekształciła się w Zespół Geodezyjnego  Urządzania  Terenów Rolnych i Leśnych w Instytucie Geodezji Gospodarczej, którego dyrektorem był prof. dr inż. Henryk Leśniok.

1970 – 1972  kierownikiem  Zespołu był  prof. nzw. dr inż. Marian Frelek, a następnie w latach 1973 – 1983 funkcję tą pełnił doc. dr inż. Stanisław Trautsold (1923 – 1997).

W tym czasie wydano podręcznik współautorstwa M. Frelek, S. Goraj, W.   Federowski, E. Nowosielski „Geodezja rolna” ( 1976 r.) oraz Tom V „Geodezji Gspodarczej” pod redakcją St. Kluźniaka „Planowanie terenów osiedli wiejskich przy sporządzaniu projektów urządzeń rolnych”.

W Zespole pracowali wówczas: dr inż. H. Dunaj, dr inż. W. Pruszczyk, mgr inż. Z. Żurawski, mgr inż. E. Oszmiański, mgr inż. W. Kunach, mgr inż. Cz. Dmowska-Grabowiec,  mgr inż. J. Pacewski, mgr inż. J. Kozłowski, mgr inż. K. Szeliga,  mgr inż. M Piechucka, mgr inż. Z. Kempisty, mgr inż. B. Chróścicka, inż. J. Józala, mgr inż. W. Wilkowski – doktorant na studiach doktoranckich niestacjonarnych.

Pace naukowe realizowane w zespole owocowały publikacją  autorstwa W. Fedorowskiego „Ewidencja gruntów” (1974 r.),  wydana przez Wydawnictwo PPWK oraz realizacja rozprawy doktorskiej (1978) Wojciecha Wilkowskiego pt. „ Badanie dokładności mapy gruntów państwowego gospodarstwa leśnego w aspekcie potrzeb urządzania lasu, ewidencji gruntów i mapy zasadniczej kraju”, której promotorem był doc. dr inż. St. Trautsolt.

W roku 1981 powstał drugi tom instrukcji urządzania lasu, p.t   ,,Prace geodezyjno – kartograficzne”. Wydawnictwo: Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne; Warszawa, 1981 r.

 Ówczesny  Dyrektor Naczelny Lasów Państwowych, mgr inż. Andrzej Nowakowski w przedmowie do wydania instrukcji napisał: ,,Tom drugi jest przeznaczony dla służby geodezyjnej Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Ujmuje on po raz pierwszy całość przepisów technicznych związanych z regulacją stanu posiadania oraz z przygotowaniem aktualnego podkładu kartograficznego dla prac urządzeniowych.  Autorami tego tomu byli: dr. inż. W. Wilkowski, mgr. inż. T. Bartoszewski, inż. M. Chmielak oraz inż. H. Jankowski.

Lata 1984 – 2001 

Nazwa zakładu uległa zmianie i od 1984r. na Wydziale Geodezji i Kartografii PW powstał Zakład Geodezji Rolnej I Leśnej w Instytucie Geodezji Gospodarczej.

Kierownikiem Zakładu  w latach 1984 – 1990 był doc. dr inż. S. Trautsolt.

W roku 1987 stopień doktora habilitowanego uzyskał dr. inż. Wojciech Wilkowski w postępowaniu habilitacyjnym przeprowadzonym na Wydziale Geodezji i Kartografii przedstawiając rozprawę habilitacyjną pt.„ Dokładność i  metody określania powierzchni w systemach inwentaryzacji lasu”.

W zakładzie zrealizowano prace naukowe oraz następujące publikacje:

• S. Trautsolt „Geodezyjne urządzanie terenów rolnych” Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1985;
• W. Wilkowski  „Dokładności i  metody określania powierzchni w systemach inwentaryzacji lasu”, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 1987,
• W. Kłopociński, W. Potasznik, W. Wilkowski ,, Szacowanie gruntów, budynków i lokali;  Wydawnictwo Stowarzyszenie Geodetów Polskich; Warszawa, 1993.
• ,,Problemy urządzenioworolne i leśne związane z budową autostrad”.  Praca zbiorowa, której autorami poszczególnych rozdziałów byli: W. Wilkowski ( rozdział 1), R. Cymerman ( rozdział 2 ); Z. Adamczewski ( rozdział 3), P. Skłodowski ( rozdział 4i 8 ); A. Maciejewska ( rozdział 5,  6 i 9); K. Sobolewska – Mikulska ( rozdział 10 ); B. Wasielewska ( rozdział 11 ). Prace naukowe GEODEZJA z. 33; Oficyna Wydawnicza PW; 1995 r.

Kierownikiem Zakładu w latach 1991 – 2001był  doc. dr hab. inż. Wojciech Wilkowski (od 1996 r. profesor nauk technicznych), który jednocześnie był   Dyrektorem Instytutu Geodezji Gospodarczej.

Pracownicy Zakładu: dr inż. W. Gedymin, mgr inż. J. Kozłowski, dr inż. J. Iwanicki, mgr inż. E. Oszmiański, dr inż. Katarzyna Sobolewska-Mikulska, mgr inż. B. Wasielewska, mgr inż. B. Chruścicka, mgr inż. T. Wojciechowski

Doktoranci Zakładu: Mgr inż. Tran Van Vien, mgr inż. P. Ostrowski,
mgr inż. T. Budzyński, mgr inż. M. Karabin, mgr inż. A. Pułecka (obecnie Czarnecka), mgr inż. M. Jaroszewska, mgr inż. A. Augustynowicz.

W tym okresie dwoje pracowników zakładu: mgr inż. J. Iwanicki ( 1995), oraz mgr  inż. K. Sobolewska-Mikulska (1996), uzyskało stopień dr. nauk technicznych realizując rozprawy doktorskie których promotorem był doc. dr. hab. inż. W. Wilkowski. W roku 1996 stypendysta z Akademii Górniczo – Geologicznej z Hanoi mgr. inż. Tran Van Vien oraz w 1999 r. mgr. inż. L. Pietrzak zyskali również  stopnie doktora realizując rozprawy doktorskie, których promotorem był doc. dr. hab. inż. W. Wilkowski. 

Lata 2002 - 2008

Zakład Geodezji w Katastrze i Gospodarce Nieruchomościami funkcjonował w  Instytucie Geodezji Gospodarczej, którego dyrektorem był prof. dr hab. inż. Wojciech Wilkowski. Jednocześnie profesor dr hab. inż. Wojciech Wilkowski pełnił funkcje kierownika Zakładu.

Pracownicy Zakładu to: dr inż. J. Iwanicki, dr inż. K. Sobolewska – Mikulska, mgr inż. E. Oszmiański, dr inż. A. Pułecka (obecnie Czarnecka), dr inż. T. Budzyński, dr inż. M. Karabin, mgr inż. P. Ostrowski, mgr inż. T. Wojciechowski.

Doktoranci w Zakładzie to: mgr inż. B. Wasielewska, mgr inż. A. Augustynowicz, mgr inż. M. Jaroszewska, mgr inż. R. Łuczyński.

W tym okresie następujący pracownicy oraz doktoranci w zakładzie: mgr inż. B. Wasielewska ( 2003), A. Kupidura ( obecnie Czarnecka); 2004; mgr inż. T. Budzyński (2005), mgr. inż. M. Karabin (2005), mgr. inż. M. Jaroszewska ( 2007), mgr. inż. T. Wojciechowski ( 2007) uzyskali stopień doktora nauk technicznych realizując rozprawy doktorskie, których promotorem był doc. dr. hab. inż. W. Wilkowski. Rozprawy doktorskie, których promotorem był doc. dr. hab. inż. W. Wilkowski zrealizowała również mgr. inż. A. Bielska z zakładu Gleboznastwa i Ochrony Gruntów (2005) oraz pracownik Politechniki Białostockiej  mgr. inż. W. Łupiński ( 2005).

W tym okresie w ramach działalności naukowo- dydaktycznej zakładu powstały następujące publikacje:

• Systemy katastralne i przekształcenia struktury przestrzennej obszarów wiejskich w krajach Unii Europejckiej i w Polsce. Praca zbiorowa, której autorami poszczególnych rozdziałów byli: W. Wilkowski ( rozdziały 1-3 ); M. Paradowski ( rozdział 4); A. Pułecka ( obecnie Czrnecka ) ; rozdział 5; K. Sobolewska – Mikulska ( rozdziały 6-7 ); W. Wilkowski i K. Sobolewska – Mikulska ( rozdział 8).Wydawnictwo SGGW. Warszawa; 2002,
• W. Wilkowski, M. Jaroszewska ;,, Kataster nieruchomości”. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskej; Warszawa 2004. Autorzy tego dzieła uzyskali nagrodę Ministra Edukacji Narodowej,
• W. Wilkowski ,, Metodyka opracowania zasad wyceny państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego”; Oficyna Wydawnicza PW; 2007.
• ,,Benchmarking Cadastral Systems”; praca zbiorowa wydana w języku angielskim pod redakcją Daniela Steudlera i Jurga Kaufmana, w której jednym z współautorów był W. Wilkowski, Wydawnictwo FIG- Commission 7 – Cadastre and Land Management; 2002 ;

Lata 2009 – 2011

Nazwa zakładu zmieniła się i została dostosowana do nazwy Komisji VII FiG. Od 2009 r. na Wydziale GiK funkcjonuje Zakład Katastru i Gospodarki Nieruchomościami, którego kierownikiem był prof. dr hab. inż. Wojciech Wilkowski – prof. zw. PW.

Pracownicy Zakładu : dr hab. inż. K. Sobolewska-Mikulska – prof. nzw. PW, dr  inż. J. Iwanicki – adiunkt, dr inż. T. Budzyński – adiunkt, dr inż. R. Łuczyński – adiunkt, mgr inż. M. Karabin – asystent, mgr inż. R. Urbańska – asystent, mgr inż. M. Smal – doktorant.

W roku 2010 w zakładzie pod promotorstwem profesora dr hab. inż. W. Wilkowskiego uzyskał stopień doktora mgr. inż. Robert Łuczyński. Ostatnim doktoratem pod promotorstwem profesora dr hab. inż. Wojciech Wilkowskiego (14) otwartym i obronionym przed Radą Wydziału Geodezji i Kartografii, była  rozprawa doktorska  mgr. inż. M. Karabin zakończona obroną w 2015 r.

W roku 2010 stopień doktora habilitowanego uzyskała Katarzyna Sobolewska – Mikulska w postępowaniu habilitacyjnym przeprowadzonym na Wydziale Geodezji i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Warmińsko-mazurskiego w Olsztynie za osiągnięcie pt. „Metodyka rozwoju obszarów wiejskich z uwzględnieniem wybranych procedur geodezyjnych w aspekcie integracji z Unią Europejską”.

Lata 2012 – do chwili obecnej 

W Zakładzie Katastru i Gospodarki Nieruchomościami, którego kierownikiem jest profesor dr hab. inż. Katarzyna Sobolewska-Mikulska pracuje dr hab. inż. M. Karabin – prof. uczelni, dr inż. T. Budzyński – adiunkt, dr inż. R. Łuczyński – adiunkt, dr inż. M. Karabin-Zych – adiunkt, dr inż. J. Iwanicki – adiunkt, dr inż. M. Stańczuk-Gałwiaczek – adiunkt, dr inż. N. Sajnóg – adiunkt, mgr inż. Ewa Panasiuk – asystent.

Stopień doktora habilitowanego w 2014 r. uzyskał przed Rada Wydziału GiK PW Marcin Karabin za pracę pt.” Koncepcja modelowego ujęcia katastru 3D w Polsce”.

W tym czasie pod promotorstwem prof. dr hab. inż. K. Sobolewskiej - Mikulskiej zostało sfinalizowanych 5 przewodów doktorskiech, a trzy następne są realizowane. Stopień doktora uzyskały: mgr inż. Agnieszka Cienciała (z Politechniki Świętokrzyskiej, 2015 r.), mgr inż. W. Krupowicz (2016 r.), mgr inż. Natalia Sajnóg (2016 r.), mgr inż. Justyna Wójcik-Leń (doktorantka PW, 2016 r.), mgr inż. Małgorzata Stańczuk–Gałwiaczek (2019 r.) Tematyka rozpraw była i jest związana z szeroko pojętą gospodarką nieruchomościami, także na obszarach wiejskich w ujęcia współczesnych trendów.

Wybrane prace opublikowane w serii Monografie Geodezja i Kartografia

Pracownicy Zakłady opublikowali liczne prace naukowe. Wybrane monografie opublikowane w serii Monografie Geodezja i Kartografia (gdzie redaktorem naukowym serii jest prof. dr hab. inż. Katarzyna Sobolewska–Mikulska) to:

• „Procedury geodezyjno-prawne w gospodarce gruntami na obszarach wiejskich”, praca zbiorowa pod red. K. Sobolewskiej – Mikulskiej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2014;
• „Aktualne problemy katastru w Polsce” praca zbiorowa pod red. Roberta Łuczyńskiego; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2015;
• „Współczesne problemy gospodarki nieruchomościami w Polsce i w wybranych krajach europejskich” praca zbiorowa pod red. Tomasza Budzyńskiego; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2015;
• „Wybrane aspekty przestrzenne i ekonomiczne gospodarki nieruchomościami na terenach miejskich i podmiejskich” praca zbiorowa pod red. Tomasza Budzyńskiego; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2015;
• „Współczesne scalania gruntów w kształtowaniu granic rolniczej przestrzeni produkcyjne” praca zbiorowa pod red. K. Sobolewskiej – Mikulskiej, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2015.
• „Kierunki rozwoju polskiego katastru na tle rozwiązań światowych” praca zbiorowa pod red. M. Karabina, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2016 r.

Ponadto opublikowano prace naukowe:

• „Problematyka geodezyjno-prawna w procesie ustalania stanu prawnego nieruchomości w Polsce” autorstwa K. Sobolewska -Mikulska, A. Cienciała; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2017 – która to monografia została ogłoszona bestselerem miesiąca marca 2018 r miesięcznika „Geodeta” jako lider sprzedaży w Księgarni Geoforum.
• „Obszary problemowe rolnictwa w Polsce – wybrane aspekty realizacji scaleń gruntów” autorstwa K. Sobolewskiej – Mikulskiej i J. Wójcik-Leń; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2018 r.
• „Kształtowanie sieci dróg na obszarach wiejskich w Polsce w aspekcie zasad zrównoważonego rozwoju” autorstwa W. Krupowicz i K. Sobolewskiej – Mikulskiej ; Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2019 r.
• „Problematyka integracji prac scaleniowych z pracami z zakresu gospodarowania zasobami wodnymi w kontekście polityki rozwoju obszarów wiejskich” autorstwa M. Stańczuk-Gałwiaczek i K. Sobolewskiej – Mikulskiej; w przygotowaniu Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.

Pracownicy zakładu są autorami i współautorami licznych  artykułów naukowych w prestiżowych czasopismach, współautorami monografii anglojęzycznych,  ekspertyz i opinii także w postępowaniach sądowych. Otrzymali także liczne nagrody na za działalność naukową i organizacyjną.   

Zakład KiGN w osobie profesora dr hab. inż. W. Wilkowskiego  inicjatora utworzenia i pierwszego kierownika studiów podyplomowych na Wydziale GiK brał czynny udział w kreowaniu nowego zawodu – rzeczoznawcy majątkowego. Opracowano i wdrożono w ramach utworzonych w 1992 roku Studiów Podyplomowych „Wycena Nieruchomości” programy nauczania obejmujące wykłady i ćwiczenia praktyczne  z 28 przedmiotów. Stanowiło to podstawę wydania przez resorty Infrastruktury i Budownictwa  początkowo komunikatów, a następnie rozporządzeń związanych z zasadami kształcenia na studiach podyplomowych z zakresu wyceny nieruchomości.  Studia podyplomowe „Wycena Nieruchomości” prowadzone są do chwili obecnej a ich obecny kierownik prof. dr hab. inż. K. Sobolewska – Mikulska jest członkiem Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej w zakresie wyceny nieruchomości. Ponadto w zakładzie prowadzone są studia podyplomowe „Zarządzanie Nieruchomościami”, których kierownikiem obecnie jest dr inż. Tomasz Budzyński.

W zakładzie opracowano i wdrożono we współpracy z Sheffield Hallam University School of Urban and Regional Studies z Wielkiej Brytanii program czterosemestralnego Polsko-Brytyjskiego Studium Podyplomowego w zakresie szacowania i zarządzania nieruchomościami. Studia te prowadzone były wspólnie przez Wydział Geodezji i Kartografii oraz Sheffield Hallam University w latach 1998-2004.

Od 2014 r. z inicjatywy profesor K. Sobolewskie – Mikulskiej został zapoczątkowany cykl konferencji naukowych pn. „Współczesne trendy w katastrze i gospodarce nieruchomościami”, które stały się platformą wymiany informacji i prezentacji wyników badań w ramach wspomnianej tematyki. Konferencje te cieszą się dużym zainteresowaniem uczestników  zarówno z ośrodków naukowych jak i praktyków.

Ponadto zakład jest organizatorem cyklicznych konferencji pn. „ Nowe tendencje w teorii i praktyce urządzania obszarów wiejskich”.

Pracownicy zakładu aktywnie pracują na forum Międzynarodowych Komisji FIG, zwłaszcza VII i VIII.

Działalność naukowo-wdrożeniowa Zakładu Katastru i Gospodarki Nieruchomościami

W latach 1985 -1993 zrealizowano projekt Digiplotu, któregokierownikiem był mgr inż. Edward Oszmiański i współpracował z prof. dr hab. inż. Edwardem Nowakiem, przy udziale: Jan Nazarewicz, Waldemar Bakalarz, Witold Serafin, Ryszard Tadzik.

Schemat ideowy przystawki DIGIPLOT wraz z koordynatografem precyzyjnym oraz obecny jej wygląd

DIGIPLOT - przystawka do koordynatografu precyzyjnego wraz z koordynatografem precyzyjnym oraz dowolnym komputerem posiadającym łącze szeregowe RS232 służyła do automatycznego nanoszenia punktów na mapę oraz digitalizacji. Przystawka współpracowała z dowolnym typem koordynatografu precyzyjnego o mechanicznym systemie przenoszenia przesuwu głowicy (przekładnie śrubowe). Sterowanie odbywa się za pośrednictwem łącza szeregowego RS232C, lub za pośrednictwem specjalnej klawiatury przystawki. Przystawka wykonywał następujące czynności: nanoszenie punktów i digitalizacja (opcjonalnie) punktowa i ciągła. Danymi do nanoszenia są zbiory współrzędnych wprowadzonych do pamięci komputera. Dokładność nanoszenia punktów wynosi 0,025 mm (bez uwzględnienia błędów mechanicznych koordynatografu). Dokładność digitalizacji wynosi 0,1 mm. Można zwiększyć dokładność do 0,01 mm (zależnie od stanu technicznego koordynatografu). Sposób zamocowania przystawki nie zmieniał dotychczasowej funkcji koordynatografu. Urządzenie wyprodukowano w 8 egzemplarzach i wdrożono do realizacji prac  geodezyjnych.

Produkt uzyskał patent UP PRL nr 145780 „urządzenie do nanoszenia punktów na planszę” ze Świadectwem Autorskim nr 245149 – 10.07.1989 r.

e‑KOMASATOR

Od 1985 trwały prace nad e‑KOMASATORem, autorstwa ówcześnie dr inż. Karola Szeligi oraz mgr. inż. Włodzimierza Kunacha którego celem było usprawnienie procesu scalenia gruntów, które należy dostrzegać w dwóch zasadniczych aspektach: gospodarczym (kilka milionów gruntów gospodarstw o wadliwej strukturze powierzchniowej skutkuje stratami w gospodarce rolnej) oraz metodologicznym (zadaniem prac scaleniowych jest kreowanie struktury przestrzennej optymalnej z punktu widzenia warunków gospodarowania). Projektowanie jest kluczowym procesem  w scalaniu gruntów, w zasadniczym stopniu rzutującym na jego scalenia. O randze technicznej rozwiązywanych problemów świadczy m.in. fakt, iż zaowocowały one czterema wynalazkami (patenty: 59 722, 67 193, 84 220 i 154 644).

Pierwsze wdrożenie stanowiła „metoda projektowania za pomocą komasatora”. Komasator (ww. patent 67 193) to urządzenie analogowe służące do projektowania na podstawie mapy graficznej. Był to częściowo zinformatyzowany system KG (lata 1985-1987), wdrożony do praktyki.

W latach 2010–2011 opracowano system, w pełni zautomatyzowany, oparty na pierwotnych podstawach metodologicznych i matematycznych, m.in. eliminujący konieczność posługiwania się mapą graficzną i komasatorem. Z uwagi na istotną doniosłość komasatora (patent 67193) w rozwoju metodyki projektowania w scalaniu gruntów nadał on temu systemowi nazwę e‑KOMASATOR.

Do opracowań informatycznych należy zaliczyć także opracowanie SYSTEMU GOS  (Geodezyjne Obliczenia Szczegółowe), które autorem był dr inż. Witold Gedymin. System był to wynikiem prac badawczych prowadzonych na zlecenie Komitetu Badań Naukowych (KBN) w ramach tematu „Informatyczny system geodezyjnej inwentaryzacji trójwymiarowej (ISGT)”. System ten integrował funkcjonujące w kraju systemy EWGRUN, MSEG i FBUD w ramach wspólnej geometrycznej bazy danych. Ówczesny Kierownik Zakładu Prof. W. Wilkowski uczestniczył, jako przewodniczący w zespole eksperckim powołanym przez ówczesnego Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa do opracowania projektu rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków, które funkcjonowało od 1996 r. W Zakładzie KiGN na zlecenie Głównego Geodety Kraju opracowano projekt  nowelizacji ww. rozporządzenia, które weszło w życie od 2001r. W Zakładzie KiGN opracowano także przyszłościową koncepcję modelowego ujęcia katastru 3D w Polsce.

Prace badawcze w Zakładzie Katastru i Gospodarki Nieruchomościami przyczyniły się do rozwoju nowych obszarów w ramach dyscypliny geodezja i kartografia.

Pierwszy dotyczył prac geodezyjnych prowadzonych na obszarach wiejskich w procesach scaleniowo-wymiennych. W ramach prac badawczych realizowanych w ramach prac statutowych i grantów opracowano systemowe ujęcie interdyscyplinarnego sporządzania projektu scalenia z uwzględnieniem aspektów środowiskowo-krajobrazowych.  Opracowano  także oryginalną metodykę projektowania sieci dróg rolnych, gospodarki wodą oraz zagospodarowania obszarów problemowych w powiązaniu z procesem scaleń gruntów. W zakresie scaleń i wymian gruntów zrealizowano projekty badawcze nt. „Geodezyjne urządzanie terenów wiejskich – badania z uwzględnieniem zintegrowanej  produkcji rolnej” oraz „Zagadnienia ekologii w scaleniach gruntów”. W wyniku realizacji tematów określono dominujące w kraju struktury powierzchniowe i przestrzenne gospodarstw rolnych i ich zdolność do konkurowania na rynku europejskim, określono zasady opracowania projektu scalenia gruntów, w którym uwzględniono wymogi zrównoważonego i wielofunkcyjnego rozwoju obszarów wiejskich. W aspekcie praktycznym, opracowano na bazie profesjonalnych systemów GISowskich, aplikację dla potrzeb tworzenia założeń do projektu scalenia a także opracowano kierunki modelowych rozwiązań związanych z gospodarką ziemią na obszarach wiejskich, dla trzech makroregionów Polski, które następnie w ramach postępowań scaleniowo-wymiennych realizowano. W ramach współpracy z Zakładem Gleboznawstwa i Ochrony Gruntów zrealizowano temat badawczy pt. „Wpływ autostrady na rozłóg gruntów oraz kierunki użytkowania gruntów przylegających”, w wyniku którego opracowano odmienne zasady postępowania scaleniowego w odniesieniu do obszarów rolnych przecinanych pasami autostrad oraz dróg szybkiego ruchu a także zasady zagospodarowania obszarów położonych w strefach zagrożeń i uciążliwości wywołanych przez autostrady i drogi szybkiego ruchu. Swój wymierny wyraz znalazło to w nowelizacji przepisów ustawy o scaleniu i wymianie gruntów, która uwzględniała ten aspekt. Opracowano i wdrożono metodykę rozwoju obszarów wiejskich z uwzględnieniem procedur geodezyjnych w aspekcie integracji Polski z Unią Europejską.

Kolejny z obszarów badawczych dotyczył opracowania metod pomiarów geodezyjnych wykorzystywanych dla potrzeb sporządzania planów urządzania obszarów Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe oraz sporządzania dokumentacji geodezyjno-kartograficznej dla potrzeb inżynierii leśnej. Opracowano podstawy teoretyczne dotyczące związków funkcjonalnych między dokładnością określania miąższości drzewostanów a dokładnością wyznaczania ich powierzchni, charakterystyki dokładnościowe położenia punktów wyznaczających granice drzewostanów dla potrzeb określonych zabiegów urządzeniowych i systemów inwentaryzacji lasów oraz optymalnych z uwagi na wymaganą dokładność i ekonomikę metod pomiaru granic drzewostanów. Kolejne osiągnięcie związane z tematyką leśną dotyczy opracowania metody pozyskiwania i przenoszenia z zinterpretowanego zdjęcia lotniczego granic drzewostanów na mapę gospodarczą nadleśnictwa z wykorzystaniem współpracującego z digimetrem komputera. Opracowano również teoretyczne zasady zakładania i aktualizacji branżowej ewidencji gruntów na obszarach Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe tj. dla około 24% obszaru kraju. Opracowanie to bazowało na technikach prowadzenia katastru gruntów z wykorzystaniem systemów informatycznych i zostało wdrożone przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych oraz Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej. Opracowanie to zostało nagrodzone Nagrodą Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa w 1995 roku za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie „geodezja i kartografia – technologie i techniki geodezyjne i kartograficzne w praktyce”.

W Zakładzie KiGN prof. dr hab. inż. W. Wilkowski opracował, co następnie wdrożono jako wynik realizacji projektu celowego współfinansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego  oraz Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego „Metodykę opracowania zasad wyceny Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego”.

Obecnie prowadzone prace badawcze związane są z zagadnieniami szeroko pojętej gospodarki nieruchomościami w tym podziałów nieruchomości, ustalania stanów prawnych nieruchomości, zasięgu służebności przesyłu, katastru 3D oraz powszechnej taksacji nieruchomości oraz scaleń i wymian gruntów z uwzględnieniem aspektów środowiskowych.

Pracownicy zakładu czynnie biorą udział we współpracy z tzw. otoczeniem społeczno-gospodarczym. Za szczególnie ważną aktywność w tym obszarze należy uznać współpracę w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Podlaskiego na lata 2014-2020. Os priorytetowa VIII. Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej. Działanie 8.1 Rozwój usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną ze Związkiem Powiatów Województwa Podlaskiego w opracowaniu Studium wykonalności projektu pn. „Udostępnianie zasobów publicznych rejestrów geodezyjnych – modernizacja ewidencji gruntów i budynków” w 2017 r.

Ponadto w ramach projektu finansowane przez NCBiR, w którym kierownikiem była profesor dr hab. inż. K. Sobolewska – Mikulska, a wykonawcami z ramienia zakładu dr inż. N. Sajnóg dr inż. T. Budzyński i (oraz Firma MSW Nieruchomości, spółka z.o.o) opracowano propozycje rozwiązań wspomagających racjonalne zużycie wody i rozliczenia jego kosztów w odniesieniu do poszczególnych lokali w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych oraz ich wdrożenie w wybranym systemie informatycznym do zarządzania nieruchomościami. Metodologia opracowania funkcjonalności wspomagającej racjonalizację zużycia wody obejmuje automatyczne pobieranie i zapisywanie danych z liczników wody w systemie informatycznym, stworzenie algorytmów opisujących zależności związane z danymi pobieranymi z liczników wody, stworzenie algorytmów wspomagających optymalizację zużycia wody w nieruchomości oraz aplikację opracowanych rozwiązań do systemu informatycznego do zarządzania nieruchomościami. Pozwala to na automatyczną weryfikację zużyć wody i ich prezentację w formie graficznej. Stworzone rozwiązanie zaimplementowano do jednego z systemów informatycznych do zarządzania nieruchomościami stosowanych w Polsce (IAN24), przetestowano i dokonano jego wdrożenia.

Obecnie do 2023 r. w zakładzie jest realizowany projekt pn. „Wdrożenie koncepcji smart villages w województwie mazowieckim”, gdzie liderem jest wydział GiK PW. Inicjatywa ma na celu wsparcie społeczności i rozwój obszarów wiejskich Mazowsza, a także wzmacnianie tradycyjnych i utworzenie nowych sieci powiązań między interesariuszami za pomocą nowoczesnych środków komunikacji, a przede wszystkim podniesienie świadomości społecznej związanej z rozwojem obszarów wiejskich. Podstawą do osiągnięcia celów będzie przeprowadzenie badań i analiz naukowych polegających na identyfikacji elementów spowalniających rozwój rolnictwa, ocenę warunków gospodarowania i określenie czynników mających wpływ na spowolnienie rozwoju rolnictwa.  Politechnika Warszawska, Wydział Geodezji i Kartografii jest Liderem Konsorcjum Naukowego ww. Projektu, które składa się z następujących jednostek naukowo-badawczych: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Instytut Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej – PIB, Instytut Geodezji i Kartografii, Instytut Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach, Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Lotnictwa.

W części wdrożeniowej  Projektu Partnerzy Konsorcjum Naukowego udzielą nieodpłatnie Mazowieckiemu Parkowi Naukowo-Technologicznemu – Parkowi Spółdzielczemu w Płońsku licencji na korzystanie ze wszystkich Utworów wytworzonych w ramach realizacji Projektu.

Kierownikiem Projektu i Rady Konsorcjum jest prof. dr hab. inż. K. Sobolewska – Mikulska  z Wydziału GiK PW.  Funkcję przewodniczącej Komitetu Sterującego Projektu pełni dr hab. inż. A. Bielska, prof. uczelni.

Opracowanie: prof. dr hab. inż. Katarzyna Sobolewska–Mikulska
oraz prof. dr hab. inż. Wojciech Wilkowski